تاریخچهی قهوه در ایران به دوران قرن شانزدهم باز میگردد، هنگامی که به احتمال زیاد توسط زائران و بازرگانان به این سرزمین آورده شده است. این نوشیدنی در ابتدا برای اهداف دارویی مورد استفاده قرار میگرفت، زیرا پزشکان آن را به عنوان درمانی برای سردرد و کاهش فشار خون توصیه میکردند.
تدریجاً، قهوه به عنوان یک نوشیدنی محبوب در اجتماعات طبقات اجتماعی بالا شناخته شد و سپس مردم سایر طبقات نیز به آن روی آوردند. در طی زمان، قهوه به عنوان نوشیدنی خانگی و همچنین در قهوهخانهها (معمولاً با نام "قهوهخانه" شناخته میشد) رواج بیشتری پیدا کرد. در قهوهخانهها، مردم نه تنها این نوشیدنی را مینوشیدند بلکه در مورد مسائل سیاسی، اجتماعی و تجاری بحث و گفتگو میکردند.
اما در اواخر قرن نوزدهم، چای شروع به جایگزینی قهوه در میزها و میان مردم کرد. این تغییر اساساً به تأثیرات روسیه و چین بر ایران در آن دوره نسبت داده میشود، زیرا این دو کشور از بزرگترین مصرفکنندگان چای در جهان بودند و همچنین ایران شروع به کشت چای خود کرده بود. از آن زمان تا به امروز، چای محبوبیت خود را حفظ کرده و سرانه مصرف آن در ایران رو به افزایش است.
اما در دهههای اخیر، قهوه دوباره محبوبیت پیدا کرده است و مردم به طور گستردهتری آن را میپسندند. این بازگشت به مصرف قهوه ممکن است به دلیل جذابیت آن به عنوان یک نوشیدنی اجتماعی و همچنین افزایش دسترسی به قهوههای باکیفیت باشد.
وارن بو، درنگی در لحظه