ادیان مختلف و اعمال معنوی در طول زمان غذا و نوشیدنی را در مراسم خود گنجانده اند. برخی ظروف و نوشیدنی‌ها دارای وزن نمادین هستند، اگرچه قهوه ممکن است نقش فعالی در خدمات مذهبی نداشته باشد، پیروان مذاهب اصلی طیفی از نگرش ها را نسبت به دم کردن آن دارند. ما بررسی کرده‌ایم که چگونه قهوه در میان معتقدان به باورهای مختلف ادغام می‌شود.

مسیحیت

اگرچه ممکن است در حین خطبه یکشنبه یک قوری قهوه در حال دم کردن را نبینید، اما اغلب برای جماعات مسیحی این است که قهوه را ساعتی بعد از مراسم برگزار کنند. از زمانی که پاپ کلمنت هشتم اعلام کرد: «چرا، این نوشیدنی شیطان آنقدر خوشمزه است که حیف است اجازه دهیم کافران از آن استفاده انحصاری داشته باشند، قهوه یک رذیله قابل قبول برای مسیحیان بوده است».

در اوایل دهه 1600، پاپ کلمنت هشتم ظاهراً دانه ها را برکت داد تا مسیحیان را به انتخاب قهوه ترغیب کند. امروزه، این نوشیدنی به جز کلیسای مقدسین روزهای آخر، که به عنوان کلیسای مورمون نیز شناخته می شود، جزء اصلی تجمعات اکثر فرقه ها و شاخه های مسیحیت باقی مانده است. نوشیدنی‌های کافئین‌دار در دین مورمون‌ها به دلیل اثرات «تغییرکننده ذهن» و ویژگی‌های «اعتیادآور» آنها ممنوع است.

یهودیت

قدمت مصرف قهوه در فرهنگ یهودی به هزاران سال قبل از زمانی که اتیوپی جمعیت قابل توجهی یهودی را در خود جای داده بود، قبل از نقل مکان اکثر آنها به اسرائیل باز می گردد. امروزه در اسرائیل قهوه عربیکا که منشا آن اتیوپی است، محبوب ترین دانه است. در سرتاسر اروپا، بسیاری از اولین قهوه‌خانه‌ها متعلق به بازرگانان یهودی بودند. اولین کافه ایتالیا (و یکی از اولین ها در اروپا) ظاهراً توسط یک فروشنده یهودی در سال 1632 در لیورنو ایتالیا افتتاح شد. بنا بر گزارش ها، اولین قهوه خانه انگلستان توسط «یعقوب یهودی»، یک مهاجر از لبنان راه اندازی شد. قهوه بخشی جدایی ناپذیر از میراث یهودی است.

هندوئیسم

هندوئیسم، یکی از قدیمی‌ترین ادیان جهان و یکی از بزرگ‌ترین مذاهب، ریشه در هند دارد و اگرچه چای جزء ضروری فرهنگ هند است، قهوه تقریباً در میان هندوها محبوب است. قهوه هرگز در اساطیر هندی ذکر نشده است - اما چای نیز ذکر نشده است.