در صنعت قهوه، زیرگونههای جهشیافته از اهمیت ویژهای برخوردارند. این زیرگونهها اغلب از جمعیتهای گیاهی بهصورت تصادفی یا تحت فشار محیطی خاص بهوجود میآیند و میتوانند ویژگیهای منحصربهفردی نسبت به نوع اصلی داشته باشند. در این مقاله، به تحلیل و بررسی پنج زیرگونهی جهشیافته معروف در صنعت قهوه پرداخته میشود.
کاتورا
زیرگونه کاتورا، به عنوان یک جهش تکژنی از گیاه بوربن شناخته میشود. این جهش ابتدا در سال ۱۹۳۷ در منطقهی مرزی میناس گرایس و اسپریتو سانتو گزارش شد. مشخصهی اصلی این زیرگونه، قد کوتاه آن است که موجب امکان کاشت متراکمتر و چیدن آسانتر آن شده است. کاتورا، به عنوان والد هر دو گروه Catuaí و Catimor شناخته میشود.
پاکاس و پاچه
پاکاس یک جهش بوربن است که برای اولین بار در سال ۱۹۴۹ در السالوادور شناخته شد. این نام به دلیل نام خانوادگی مالکان مزرعهای که این جهش را اکتشاف کردند، گذاشته شده است. پاچه همچنین یک جهش بوربن است که برای اولین بار در همان سال در گواتمالا مشاهده شد.
ویالوبوس و ویا سارچی
ویالوبوس و ویا سارچی دو زیرگونه دیگر از جهشهای قهوه هستند که در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در کاستاریکا گزارش شدند. ویا سارچی یکی از والدین گروه سرچیمور است و ویالوبوس به عنوان یک جهش تیپیکا شناخته میشود.
موخا و لورینا
زیرگونههای موخا و لورینا از نظر ژنتیکی بسیار شبیه هستند و معمولاً جهشهای کوتولهای هستند که باعث ایجاد درختان متراکم و مخروطی شکل منحصربهفرد میشوند. این زیرگونهها دارای کمترین مقادیر کافئین در مقایسه با گونههای سنتی عربیکا هستند.
ماراکوجیپ
ماراکوجیپ یکی دیگر از جهشهای قهوه است که در برزیل کشف شده و دارای دانههای بسیار بزرگ و خصوصیات منحصربهفردی است.
نتیجهگیری:
زیرگونههای جهشیافته در صنعت قهوه نقش مهمی دارند و برای بهبود کیفیت، مقاومت به بیماریها و افزایش عملکرد گیاه قهوه اهمیت زیادی دارند. این زیرگونهها اغلب به عنوان منابع ژنتیکی برای ایجاد رقمهای جدید و بهبود دهنده مورد استفاده قرار میگیرند و نقش حیاتی در توسعه صنعت قهوه دارند.